Biegunka u psa. Przyczyny, profilaktyka.
Biegunka u psów pojawia się dość często, ale bywa spowodowana przez wiele różnych czynników! Dowiedz się, jak odróżnić biegunkę z jelita cienkiego, od tej z jelita grubego, jak udzielić psu pierwszej pomocy oraz kiedy udać się do lekarza weterynarii!
Jak wygląda prawidłowy psi stolec?
Zdrowy pies oddaję uformowany, ale plastyczny kał brązowego koloru. Prawidłowy stolec nie powinien zbyt intensywnie pachnieć, czy zawierać śluzu, krwi lub większych ilości strawionego pokarmu.
Co to jest biegunka?
W terminologii medycznej biegunka ta oddawanie nieuformowanego lub luźnego stolca, który zwykle zawiera większą ilość wody. Może być on oddawany częściej lub w większych ilościach. Biegunka jest wynikiem szybszego przemieszczania się treści pokarmowej przez jelita w połączeniu ze zmniejszonym wchłanianiem wody, składników odżywczych i elektrolitów.
Przyczyny biegunek – dlaczego Twój pies oddaje luźny kał?
Biegunka to mało charakterystyczny objaw, który pojawia się podczas:
- nietolerancji pokarmowych,
- alergii pokarmowych,
- infekcji bakteryjnych,
- chorób wirusowych (np. parwowiroza),
- zaburzeń pracy trzustki.
- nowotworów,
- zatruć pokarmowych,
- stresujących sytuacji,
- zapalenia jelit,
- chorób ogólnoustrojowych,
- spożycia nowych lub nieświeżych produktów.
Znalezienie przyczyny problemu wymaga udzielenia lekarzowi weterynarii maksymalnej ilości faktów dotyczących charakteru biegunki oraz czasu jej pojawienia się. Dla diagnosty ważne są takie informacje o stolcu, jak jego:
- kolor,
- konsystencja,
- zapach i częstotliwość jego oddawania!
Dobrym zwyczajem jest przyniesienie świeżej próbki, by lekarz mógł wykonać m.in. badania parazytologiczne.
Pies w gabinecie – jak diagnozuje się przyczyny biegunek?
Lekarz weterynarii po przeprowadzeniu wywiadu, wykonuje podstawowe badanie kliniczne, a następnie, na podstawie zebranych informacji zleca dodatkowe testy diagnostyczne, które mogą obejmować:
- ocenę mikroskopową kału,
- badania krwi,
- posiew kału,
- USG,
- endoskopię,
- szybkie testy na choroby zakaźne (np. parwowirozę).
Biegunka z jelita cienkiego, a z jelita grubego – na czym polega różnica?
Biegunka u psa może być związana z zaburzeniami w obrębie jelit cienkich lub pochodzić z jelita grubego. Biegunka z jelita cienkiego oddawana jest w sposób tryskający, bez bolesnego parcia na kał. Twój pies może mieć zgazowane jelita, a w jego przewodzie pokarmowym dochodzić do przelewania się treści. Gdy taka biegunka utrzymuje się dłużej, u psa zaobserwować można spadek masy ciała.
Biegunka z jelita grubego wiąże się natomiast ze zwiększonym parciem na kał i częstym oddawaniem jego małych ilości. W tym przypadku w stolcu może pojawiać się śluz lub świeża krew.
Pierwsza pomoc w przypadku biegunki.
Jeżeli u Twojego psa pojawi się biegunka nie ma powodów do paniki. Obserwuj go 1- 2 dni, ale jeżeli problem nie zniknie lub pojawiają się dodatkowe objawy, skonsultuj się z lekarzem weterynarii. W domu możesz zastosować głodówkę, lekkostrawną dietę lub podać psu specjalne preparaty w formie past lub tabletek. Zawierają one prebiotyki, substancje osłaniające błonę śluzową przewodu pokarmowego oraz źródła energii dla komórek twojego czworonoga. Pamiętaj, by Twój pies miał stały dostęp do wody!
Wizyta u lekarza weterynarii - kiedy biegunka jest poważnym problemem?
Z lekarzem weterynarii szybko należy konsultować się w przypadku szczeniąt. U młodych psów biegunka oraz wymioty szybko doprowadzają do odwodnienia, co stanowi zagrożenie dla życia Twojego pupila. U małych zwierząt przyczyną może być groźna dla życia parwowiroza!
W przypadku dorosłych wybierz się do gabinetu weterynaryjnego gdy:
- biegunka trwa dłużej niż 1-2 dni,
- widzisz w kale krew, dużą ilość śluzu lub zaobserwowałeś zmianę barwy,
- pies nie ma apetytu lub jest osłabiony,
- zwierzę wymiotuje i wykazuje objawy bólu brzucha.
Czy można uniknąć biegunki u psa?
Niestety nie jesteś w stanie unikać wszystkich przyczyn powodujących rozwolnienie u psa. Możesz jednak zadbać o kilka szczegółów.
- Zaszczep Twojego psa przeciwko parwowirozie oraz innym chorobom zakaźnym.
- Zadbaj o właściwe żywienie (być może konieczna będzie dieta eliminacyjna).
- Wykonuj regularne badania profilaktyczne (w tym badanie USG jamy brzusznej).
- Pilnuj, by Twój pies nie zjadał nic na spacerach!
- Produkty toksyczne dla psów trzymaj poza zasięgiem czworonogów.
Rokowanie Twojego pupila zależy od przebiegu biegunki i konkretnej diagnozy. W większości przypadków psy szybko wracają do zdrowia, ale biegunki mogą także wymagać postępowania dietetycznego lub podawania leków i kroplówek.
