Z artykułu dowiesz się:
Potrzeba wycia jest silnie zakodowana w DNA psów niektórych ras, mieszańców, jak również osobników nierasowych. Psy mają wiele wspólnego ze swoimi przodkami, czyli wilkami, dla których wycie jest charakterystycznym zachowaniem. Najbardziej podobne do wilków, również pod względem wycia są psy rasy Husky i Alaskan Malamute. To zwierzęta, które często porozumiewają się z innymi osobnikami za pomocą wycia. Dlatego też przygarnięcie pod swój dach psa wyżej wymienionych ras, powinno być starannie przemyślane. Wycie psa może sygnalizować także reakcję zwierzęcia na jakiś bodziec, w tym nieprzyjemne doznania bólowe. Tego typu zachowanie oznacza, że pupilowi dzieje się krzywda. Wycie psa może pojawiać się w wyniku dużego cierpienia, gdy zwierzę jest pozbawione jedzenia, wody, kontaktu z właścicielem lub po prostu bardzo się boi. Inną przyczyną psiego wycia jest reakcja na bodziec, związana z tak zwaną pamięcią genetyczną. Pies słysząc wycie innego psa, reaguje instynktownie, przypominając sobie, że posiada taki sposób komunikowania się. W tym przypadku wycie jest przejawem wspólnotowości i potrzeby odpowiadania na sygnały płynące z otoczenia. Wysokie i drażniące uszy psa dźwięki, również mogą powodować jego wycie.
Pozostawiony samotnie w domu pies może również wyć z tęsknoty za domownikami. Może być to związane z lękiem separacyjnym, a także z predyspozycjami konkretnej rasy. Tego typu zachowanie wynika z emocji, jakich doświadcza czworonóg. Obawia się, że nieobecność właściciela jest równoznaczna z jego porzuceniem i osoba ta nigdy już nie wróci do domu. Tego typu sytuacji może towarzyszyć nie tylko wycie psa, ale również niszczenie przez niego przedmiotów znajdujących się w zaciszu domowym, a także nadmierna ekscytacja po powrocie domowników do miejsca zamieszkania. Silna frustracja pupila, której towarzyszy wycie psa, pozostawionego samego w domu przez wiele godzin, wymaga podjęcia skutecznego działania, mającego na celu wyeliminowanie tego problemu. Wielogodzinne wycie samotnego psa może być bardzo negatywnie odbierane przez osoby z sąsiedztwa, szczególnie te, które przez większość dnia przebywają w swoich mieszkaniach. Pies wyjąc daje upustu swojemu niezadowoleniu i smutkowi. Dlatego też warto zapewnić mu na czas swojej nieobecności w domu, odpowiednie zabawki i gryzaki z przysmakami, które zajmą jego uwagę.
Wyjące psy często odpowiadają w ten sposób na wycie innych osobników. To metoda komunikacji pomiędzy poszczególnymi czworonogami. Jest to zachowanie instynktowne, wynikające z naturalnych, atawistycznych potrzeb psa. Ten przejaw poczucia wspólnotowości z innymi czworonogami to pozostałość ewolucyjna po przodkach. Każdy pies posiada tak zwany etogram, czyli zbiór zachowań genetycznych, do których zalicza się między innymi reakcja na dźwięki wydawane przez innych osobników. Jest to jego sposób komunikacji z pobratymcami. Tego rodzaju zachowania obserwowane są szczególnie w stadach wilków, gdzie poszczególne grupy nawołują się wyjąc. Wspólne wycie psów może wynikać także z ostrzegania siebie przed pojawiającym się zagrożeniem. Zwierzę w ten sposób może alarmować pozostałe osobniki o istniejącym niebezpieczeństwie lub informować je, że w pobliżu dzieje się coś niepokojącego, co wymaga podjęcia natychmiastowej reakcji. Ten sposób komunikacji z pozostałymi czworonogami jest zauważalny nie tylko u psów zamieszkujących tereny wiejskie i podmiejskie, ale także niekiedy u przebywających w dużych aglomeracjach.
Wycie psa to zachowanie, które nierzadko jest wpisane w kod genetyczny czworonoga. Może być ono sygnałem ostrzegawczym, metodą komunikowania się, jak również wyrażania swoich emocji, w tym także bólu czy tęsknoty za właścicielem.