Seter Irlandzki
Dziś seter irlandzki pełni głównie rolę psa towarzyszącego. Jednak zaleca się, aby przyszły właściciel nie ulegał urokowi pięknej sylwetki i łagodnego charakteru tych psów, pamiętając o ich wrodzonym instynkcie myśliwskim.
Historia Seter Irlandzki
Pochodzenie setera irlandzkiego nie jest dokładnie znane. Już w średniowieczu widziano psy o długiej sierści towarzyszące sokolnikom w polowaniach. Przodkowie tych psów pochodzili z obszarów dzisiejszej Francji, Hiszpanii, Irlandii, Niemiec i Szkocji. Zarówno setery, jak i spaniele mają wspólnego przodka, którym był wyżeł używany do polowań na przepiórki. Natomiast seter irlandzki wywodzi się od psa legawy, zwanej setting spanielem, która zbliżała się do ptaków ukrytych w zaroślach i siadała przed nimi, umożliwiając myśliwym podjęcie akcji.
W XVIII wieku rodzina de Freyne sprowadziła spaniele bretońskie z Francji do Irlandii i skrzyżowała je z miejscowymi spanielami, welsh springer spanielem, foxhoundem, posokowcem i pointerem. Po krzyżowaniu z pointerem setery zyskały szlachetny wygląd, zwinność, szybkość i zdolność do tropienia górnym wiatrem.
Początkowo były nazywane "czerwonymi psami" (modder rhu). Twórca rasy, Artur French, który prowadził hodowlę w French Park od 1793 roku, przyczynił się do wykształcenia setera irlandzkiego. W 1803 roku pojawiła się pierwsza wzmianka o tej rasie w magazynie "A Veteran Sportsman". W 1860 roku setery irlandzkie zostały zaprezentowane na wystawie, a w 1882 roku w Dublinie powstał Klub Setera Irlandzkiego. W 1886 roku zatwierdzono pierwszy wzorzec rasy. Klub opublikował "Styl pracy rasy" w 1998 roku, który razem z wzorcem stanowi podstawę oceny wyglądu i zdolności użytkowych seterów.
Seter irlandzki w Polsce
Pierwsze setery irlandzkie pojawiły się w Polsce na przełomie XIX i XX wieku. W okresie międzywojennym działał w Warszawie klub setera, którego prezesem był mecenas Bazyli Przychodźko. Podczas II wojny światowej większość psów tej rasy zginęła. Po wojnie znaczący wpływ na rozwój rasy miały psy Wendower Mister i suka Polink Soar Eala z linii hodowlanych angielskich, podarowane Związkowi Kynologicznemu przez płk. Stanisława Nowickiego.
Wzorzec Seter Irlandzki
Kraj pochodzenia
Wysokość w kłębie
Masa ciała
Długość życia
Szata
Umaszczenie
Zdrowie Seter Irlandzki
Ze względu na długie i stosunkowo ciężkie uszy, setery irlandzkie są podatne na infekcje bakteryjne i grzybicze. Dlatego konieczne jest regularne sprawdzanie stanu uszu, usuwanie zbędnych włosów wewnątrz małżowiny oraz przycinanie sierści za nimi. Szczenięta i psy spędzające dużo czasu w polu mogą często doświadczać zapalenia spojówek. Ponadto, ze względu na głęboką klatkę piersiową, setery irlandzkie mogą być podatne na rozszerzenie i skręt żołądka.
Czasami u tej rasy występuje dysplazja stawów biodrowych. Seter irlandzki może również być podatny na wady ustawienia powiek, takie jak ektropium (wywinięcie) i entropium (podwinięcie), a także postępujący zanik siatkówki (PRA). Rzadziej występują CLAD (zespół zaburzonego przylegania leukocytów), niedoczynność tarczycy, padaczka, rozszerzenie przełyku, choroby nowotworowe i problemy kardiologiczne.
Seter irlandzki dobrze radzi sobie z deszczem i wilgocią. Świetnie znosi mrozy, ale nie powinien przebywać na zewnątrz przez długi czas. W okresie śnieżnym zaleca się smarowanie łap wazeliną oraz przycinanie sierści między palcami i na opuszkach, aby uniknąć utrudnień w poruszaniu spowodowanych lodowymi kulami. Podczas upałów letnich ważne jest zapewnienie psu dostępu do wody i unikanie długiego przebywania na słońcu. Intensywne spacery najlepiej planować wcześnie rano lub późnym wieczorem.
Umiejętności Seter Irlandzki
Początkowo Setery irlandzkie zostały wyhodowany do polowania na ptactwo, takie jak bażanty, kuropatwy i kaczki. Nie dziwi więc fakt, że mają znakomity węch, są niezmordowane i metodyczne w swojej pracy. Obecnie są często traktowane jako psy do towarzystwa, ale nadal można z nimi uprawiać różne sporty, takie jak agility czy dogtrekking. Psiaki te podlegają próbom pracy, które sprawdzają ich umiejętności myśliwskie.
Wady i zalety Seter Irlandzki
Wady
znudzony może niszczyć rzeczy
silny instynkt łowiecki
wymaga regularnej pielęgnacji
Zalety
wierny opiekunowi
chętny do nauki
przyjacielski dla ludzi
aktywny
lubi zabawę z dziećmi
Charakter Seter Irlandzki
Seter irlandzki to pełen radości życia i wesoły pies. Jest energiczny, pozytywnie nastawiony i zachowuje młodzieńczą werwę nawet w późnym wieku. Ważne jest, aby zapewnić mu bliski kontakt z właścicielem i unikać zostawiania go samego przez długi czas, ponieważ może to prowadzić do niewłaściwego zachowania, nadmiernego pobudzenia i zniszczeń.
Seter irlandzki świetnie dogaduje się z dziećmi i szybko nawiązuje relacje z nimi. Jednak należy uważać, aby nie przewrócił małych dzieci swoją energią. Setery są przyjaźnie nastawione do ludzi i raczej nie sprawdzają się jako psy stróżujące. Są tolerancyjne wobec innych zwierząt domowych, chociaż mogą polować na obce zwierzęta, dlatego lepiej prowadzić je na smyczy w mieście.
Seter irlandzki to pies o silnym instynkcie myśliwskim. Może zainteresować się tropem i ruszyć przed siebie, dlatego ważne jest kontrolowanie go na spacerach, szczególnie w terenie zabudowanym. W domu może wydawać się spokojny, ale potrzebuje codziennej aktywności, takiej jak bieganie czy pływanie.
Szkolenie i wychowanie Seter Irlandzki
Seter irlandzki jest bystry, chętnie wykonuje polecenia, ale wymaga konsekwencji, cierpliwości i motywacji. Lekcje posłuszeństwa należy zacząć od najmłodszych lat, skupiając się na nauce przywołania. Zaleca się unikanie szkolenia w ruchliwych miejscach na początku, skupiając się na krótkich sesjach i różnorodnych ćwiczeniach.
Dla kogo Seter Irlandzki ?
Seter irlandzki (często kojarzony z reklamy karmy dla psów Chappi), ze względu na swoją urodę, jest popularny jako pies rodziny. Jednak potencjalni właściciele powinni pamiętać o potrzebach związanych z instynktem myśliwskim rasy. Nie trzeba mieć dużej wprawy w wychowywaniu psów, ale konsekwencja i aktywny tryb życia są kluczowe.
Akcesoria dla Seter Irlandzki
Jeśli chodzi o setera irlandzkiego, najlepszym wyborem będzie obroża półzaciskowa lub dobrze dopasowane szelki typu guard (ale zaleca się ich zdjęcie w domu, aby nie wycierały sierści) oraz solidna smycz. Długie linki treningowe na spacerze zapewnią psu swobodę i ułatwią naukę posłuszeństwa.
Seter irlandzki z pewnością doceni sznurkowe zabawki oraz naturalne gryzaki wołowe lub cielęce. Klatka transportowa okaże się użyteczna zarówno podczas wystaw, jak i podczas wyjazdów wakacyjnych.
