Labrador to rasa, która sprawdza się praktycznie w każdej dziedzinie życia. Pies tej rasy posiada wiele zalet, które ujawnią się pod okiem konsekwentnego i aktywnego właściciela. Jedną z najważniejszych cech w przypadku labradora jest jego ponadprzeciętna łagodność w stosunku do ludzi, dlatego jeśli szukasz dobrego stróża, a nie przyjaciela, pies tej rasy nie sprawdzi się.
Początki rasy odnajdujemy na wyspie Newfoundland w Kanadzie, gdzie psa o podobnym wyglądzie i umiejętnościach wykorzystywano w rybołówstwie i myślistwie już w XVIII wieku. Te psy, nazywane St. John's water dogami, były wytrzymałe, odporne na zimno i miały zdolności pływackie, co czyniło je idealnymi do pracy na statkach rybackich.
W połowie XIX wieku, Labrador retrievery zaczęły być importowane do Anglii. W Wielkiej Brytanii zostały docenione ze względu na swoje umiejętności jako psy do aportowania. Labradory szybko zdobyły popularność wśród myśliwych, szczególnie podczas polowań na ptactwo wodne.
Pierwszy klub rasy Labrador Retriever został założony w 1916 roku w Wielkiej Brytanii. Rasa otrzymała swoją oficjalną nazwę "Labrador Retriever" w 1924 roku.
Choć labrador jest psem silnym i odpornym, istnieją schorzenia, na które może być podatny. Najczęstszym problemem jest dysplazja stawów biodrowych i rzadziej łokciowych. Czasami pojawia się także młodzieńcze zapalenie kości oraz osteochondroza. U psów tych pojawiają się czasami choroby oczy — jaskra, katarakta, czy postępujący zanik i dysplazja siatkówki. Labradory, które poddane są zbyt intensywnym treningom lub są starsze i mają nadwagę mogą także cierpieć z powodu zerwania więzadeł stawu kolanowego.
U labradorów mogą pojawić się także choroby uszu oraz alergie o różnym podłożu. Jeżeli pies wykąpie się w zbyt zimnej wodzie, może dojść do bezwładności ogona, która samoistnie ustępuje po kilku dniach.
Większość dużych psów, w tym także labradory mogą cierpieć na skłonność do rozszerzania się i skrętu żołądka. Czasami dochodzi także do porażenia krtani, co objawia się głośnym oddechem oraz zmienionym szczekiem. Powodem takiego stanu jest zapadanie się krtani ponad tchawicą, co niestety utrudnia przepływ powietrza. Jeśli do tego dojdzie, psa czekaj operacja. Labradory rzadko okazują ból, dlatego właściciel powinien uważnie obserwować swojego psiego przyjaciela.
Warto mieć na uwadze, że czarne labradory mają znacznie lepszą odporność od swoich biszkoptowych i czekoladowych braci.
Obecnie labradory są psami rodzinnymi, choć ich doskonały węch oraz precyzję w wykonywaniu określonych zadań wykorzystuje się w wielu dziedzinach życia. Są to psy, które doskonale wykrywają zabronione substancje, takie jak narkotyki, substancje łatwopalne, a także materiały wybuchowe czy wycieki gazu.
Labradory można spotkać także jako psy tropiące, poszukujące ludzi pod gruzowiskiem lub lawiną, a także jako ratowników wodnych. Doskonale sprawdzają się w roli przewodnika niewidomych, psa asystującego, czy w dogoterapii. Co więcej, posiadają instynkt, który potrafi ostrzec osoby chore na narkolepsje czy epilepsję przed zbliżającym się atakiem.
Labradory są poddawane dobrowolnym próbom pracy, dzięki którym można ocenić ich naturalne skłonności do podjęcia niewymuszonego aportu z lądu i wody oraz przyniesienia go właścicielowi.
mają skłonności do tycia
mocno linieje
przyjacielski
inteligentny
szybko się uczy
wesołe usposobienie
Labrador to pies wesoły, przyjacielski oraz pełen radości życia. Potrafi być także zrównoważony. Będzie zatem najlepszym przyjacielem dzieci. Jego cierpliwość i wyrozumiałość sprawi, że nawet niesforne maluchy będą mogły się z nim doskonale bawić. Warto jednak mieć na uwadze, że kontakty z kilkulatkami trzeba nadzorować. Labrador jest bowiem dużym i mało uważnym psem, przez co może niechcący przewrócić malucha.
Cechą, która od razu rzuca się w oczy jest łagodność psa w stosunku do człowieka. Dlatego też nie można liczyć, na to, że będzie dobrym stróżem. Zarówno gości, jak i złodziei czy innych intruzów powita tak samo entuzjastycznie.
Bez względu na to, czy masz do czynienia ze szczeniakiem, czy dorosłym labradorem, pamiętaj, że są to psy żywiołowe i absorbujące o dużym temperamencie. Choć z wiekiem pies staje się stateczny, nadal potrzebuje dużo ruchu. Absolutnie nie zadowoli się jedynie krótkim spacerem na smyczy. Powinieneś codziennie zapewnić mu co najmniej 1-2 godziny aktywnego spaceru.
Labrador, choć potrzebuje dużo ruchu nie został stworzony do biegania przy rowerze. Spokojna, metodyczna praca, do której go stworzono sprawia, że znacznie lepszą rozrywką będą dla niego aportowanie i szukanie ukrytych przez właściciela przedmiotów. Labradory kochają wodę. Psy wykorzystują każdą chwilę, która pozwoli im na kąpiel, bez względu na to, czy jest to kałuża, czy duże jezioro.
Jeżeli zadowolisz swojego psa, zmęczysz go i umożliwisz mu określoną pracę, będzie spokojny i zaprzestanie niszczenia rzeczy dookoła siebie. Kiedy nie rozładuje swojej energii, życie z nim pod jednym dachem może okazać się nieco uciążliwe.
Podobnie jak do ludzi labradory są przyjaźnie nastawione do mniejszych zwierząt, takich jak chomik, czy kanarek. Jeśli na swojej drodze spotkają innego psa, z reguły są tolerancyjne i chcą się z nim bawić. Labradory nie są agresywne, jeśli jednak tak się zdarzy, może to być przyczyną błędów wychowawczych.
Labradory to jedne z najszybciej uczących się psów. Rasę tę stworzono do ścisłej współpracy z człowiekiem, dlatego psy te są najszczęśliwsze, jeśli pozwolisz im coś robić. Są nie tylko inteligentne, ale również uparte. Dlatego też podczas szkolenia i wychowywania musisz być jednocześnie konsekwentny i łagodny. Każde polecenie wykonują bardzo chętnie, szczególnie jeśli dostaną smakołyk lub pochwałę. Pamiętaj, aby ćwiczenia były urozmaicone. W przeciwnym razie labrador szybko znudzi się nauką. Istotne jest również to, że psy tej rasy nie tolerują przymusu fizycznego. Jeśli go zastosujesz, Twój pupil z pewnością odmówi współpracy.
Biorąc na wychowanie szczenię labradora musisz być stanowczy. Od pierwszego dnia w domu trzeba wyznaczyć im jasne zasady. Labrador choć jest łagodnym psem, ma bardzo silny charakter, który pozwala mu wykorzystać wszystkie błędy właściciela. Niezwykle ważna podczas wychowania jest socjalizacja psa. Nawet najmniejsze labradory należy zabierać w nowe miejsca, gdzie będą miały styczność zarówno z ludźmi, jak i innymi psami.
Labrador będzie świetnym psem rodzinnym, jego przyjazne usposobienie świetnie sprawdzi się przy dzieciach. Nie powinno się go jednak zostawić samego sobie, ponieważ może stać się uciążliwy jeśli jego potrzeby nie będą zaspokajane. Labrador uwielbia pływać i zabawy węchowe.
Ze względu na energiczność, zalecane są szelki typu guard, które nie będą krępować ruchów psa. Wystarczająca będzie też zwykła obroża na klamrę. Aby zapewnić psu możliwość w miarę swobodnego węszenia, polecana jest smycz przepinana, o długości przynajmniej trzech metrów.
Dla dorosłego labradora szelki w r. L/XL i obroża w rozmiarze L z taśmą o szerokości 25-35 mm powinny być odpowiednie, jednak zawsze dobrze jest najpierw dokładnie zmierzyć swojego psa.