Dalmatyńczyk
Dalmatyńczyka trudno pomylić z inną rasą. Jest to pies o bardzo charakterystycznym umaszczeniu - białe w czarne i rzadziej występujące brązowe cętki. Energia tego psa jest ogromna, dlatego jest bardzo ruchliwy.
Historia Dalmatyńczyk
Szukając informacji o pochodzeniu Dalmatyńczyków należy mieć na uwadze, że jest ich niewiele. Mówi się, że rasa tych psów pochodzi z Dalmacji. Wielu badaczy twierdzi, że pojawiły się one już w IV wieku p.n.e. w Indiach, skąd sprowadzono jest do Grecji, Egiptu i Rzymu, o czym mają świadczyć mają określone malowidła oraz kroniki.
W średniowieczu Dalmatyńczyki można było obserwować na Bałkanach, gdzie wykorzystywano go jako psa myśliwskiego. Istnieje także legenda, która mówi, że cętkowane psy bojowe brały udział w oblężeniu Wiednia. Wiele kronik kościelnych zarówno tych pochodzących z XIV wieku, jak i późniejszych, jako miejsce pochodzenia tej rasy wskazuje właśnie wspomnianą wcześniej Dalmację.
Bez względu na to, która teoria jest prawdziwa warto mieć na uwadze, że przodkowie Dalmatyńczyka wywodzą się z ciepłego klimatu, co może potwierdzić ich krótka sierść i doskonała odporność na wysokie temperatury.
Wzorzec Dalmatyńczyk
Kraj pochodzenia
Wysokość w kłębie
Masa ciała
Długość życia
Szata
Umaszczenie
Zdrowie Dalmatyńczyk
Dalmatyńczyki należą raczej do zdrowych psów. Mają jednak wrażliwszy niż inne psy układ moczowy, co oznacza, że częściej można zaobserwować zapalenie pęcherza moczowego czy nerek. Dlatego też należy pilnować, aby psy tej rasy nie leżały zbyt długo na zimnych podłożach. Istotne jest również że mają skłonność do pojawienia się kamicy moczanowej.
Okazuje się także, że białe umaszczenie dalmatyńczyka sprawia, że może pojawić się u niego wrodzona głuchota. Dlatego też psy z hodowli powinny mieć przeprowadzony test BAER, który pozwoli odróżnić zdrowego psa od tego, który nie słyszy na jedno ucho. Co więcej, u Dalmatyńczyków obserwuje się również stany zapalne uszu na tle grzybiczym bakteryjnym. Mogą także występować alergie pokarmowe. Co więcej, pojawia się także ryzyko rozszerzenia i skrętu żołądka.
Starsze osobniki mogą odczuwać także problemy z układem kostno-stawowym oraz kręgosłupem. U niektórych osobników da się zauważyć także nadmierne odkładanie się kamienia nazębnego, który powinien być regularnie usuwany.
Dalmatyńczyki nie lubią niskich temperatur, deszczu i wilgoci. Dobrze za to znoszą upały.
Umiejętności Dalmatyńczyk
Pierwsze Dalmatyńczyki były wykorzystywane jako psy myśliwskie podczas polowań. W USA wykorzystywano je do ochrony przed złodziejami i ścigania niewolników, którzy uciekli. Zanim stał się psem ozdobnym, pełnił bardziej prozaiczne funkcje. Kiedy towarzyszył powozom, w czasie postoju pilnował dobytku i koni.
Obecnie Dalmatyńczyki traktowane są jako psy do towarzystwa. Są sprawne, więc można je wykorzystać do uprawiania psich sportów. Jeśli chodzi o szkolenie - można je przeszkolić z ogólnego posłuszeństwa. Psy te doskonale sprawdzą się jako tropiące podczas akcji ratowniczych i policyjnych, a także do poszukiwania ludzi uwięzionych pod gruzami.
Wady i zalety Dalmatyńczyk
Wady
nie lubią niskich temperatur, deszczu i wilgoci
bywają uparte
wrażliwy układ moczowy
Zalety
dobrze znoszą upały
inteligentne
szybko i chętnie się uczą
przyjazne dla ludzi
Charakter Dalmatyńczyk
Dalmatyńczyki to psy radosne, które mogą pochwalić się sporym temperamentem. Kochają swojego właściciela bardziej niż inne psy, dlatego potrzebują mieć z nim bliski kontakt. Istotne jest zatem, aby pies tej rasy nie był izolowany od rodziny. Krótka sierść sprawia, że nie będzie dobrze czuł się w kojcu. Jeżeli jednak będzie musiał zostać sam na kilka godzin - nie będzie to dla niego problem.
Dalmatyńczyk powinien być opanowany i odważny. Psy te są przyjazne dla ludzi, choć należy nastawić się, że podczas pierwszego kontaktu z człowiekiem mogą być nieufne. Choć z natury są łagodne, potrafią stanąć w obronie właściciela, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Psy tej rasy lubią dzieci i chętnie się z nimi bawią, pod warunkiem, że maluchy nie są zbyt natarczywe. Należy pamiętać, że dalmatyńczyki są psami niezależnymi, które są w stanie podporządkować się tylko osobie dorosłej. Pies tej rasy nie ma problemu z akceptacją innych zwierząt domowych. Zazwyczaj jest spokojny i tolerancyjny w stosunku do innych psów, jeśli jednak zostanie zaatakowany, z pewnością będzie się bronił.
Dalmatyńczyki uwielbiają przestrzeń i ruch. Mają dużo siły i są wytrzymałe. Kochają biegać, dlatego bez problemu dotrzymają kroku rowerzyście, jeźdźcowi, czy biegaczom. Warto jednak pamięta, aby szczeniaków nie zmuszać do zbyt dużego wysiłku. Wybierając się z pupilem na łąkę lub do lasu nie można zapominać o jego drzemiącym instynkcie myśliwskim.
Szkolenie i wychowanie Dalmatyńczyk
Dalmatyńczyki są psami bardzo inteligentnymi. Mają dobrą pamięć. Szybko i chętnie uczą się nowych rzeczy. Szkolenie psa tej rasy powinno opierać się na łagodności i nagradzaniu. Wówczas można wiele osiągnąć. Przemoc, podobnie jak w przypadku innych psów, nie jest tuta wskazana. Spowoduje, że pies zamknie się w sobie, nie będzie wykonywał poleceń i stanie się uciążliwy w codziennym funkcjonowaniu.
Dalmatyńczyki lubią poznawać nowe miejsca, ludzi i psich kolegów, dlatego dużo miejsca warto poświęcić socjalizacji pupila. Spacery i zabawa ze szczeniakiem to najlepsze rozwiązanie.
Dla kogo Dalmatyńczyk ?
Dalmatyńczyk będzie cudownym towarzyszem dla osoby aktywnej, zdecydowanej i konsekwentnej, która będzie w stanie zaangażować się i poświęcić odpowiednią ilość uwagi pupilowi.
Akcesoria dla Dalmatyńczyk
Ze względu na energiczność, zalecane są szelki typu guard, które nie będą krępować ruchów psa. Wystarczająca będzie też zwykła obroża na klamrę. Aby zapewnić psu możliwość w miarę swobodnego węszenia, polecana jest smycz przepinana, o długości przynajmniej trzech metrów.
Dla dorosłego dalmatyńczyka szelki w r. L/XL i obroża w rozmiarze L z taśmą o szerokości 25-35 mm powinny być odpowiednie, jednak zawsze dobrze jest najpierw dokładnie zmierzyć swojego psa.
